De school organiseert een wedstrijd. Dit zijn de winnaars.

Het is een rustig dorp met erboven deze mooie kam, meestal omfloerst door een wolk. De vochtigheidsgraad is hoog.

Eens in de drie weken komt de voorraadboot binnen. De foto’s  staan nu bij het stukje dat Pim erover schreef.

We gaan weer anker op en varen naar het volgende eiland: Tahuata.

Prachtige bergen, die direct in het water lijken te vallen.
 

We gaan maar weer klussen. De bilgepomp doet het wel, maar het blijkt dat de slang ergens verstopt zit. We kunnen het niet vinden en zetten de pomp maar uit. Als het hard geregend heeft hozen we het water er zelf wel uit.

De volgende dag gaan we weer een baai verder, we komen langs een grote spleet in de bergen.

Zo worden de accu’s ook weer opgeladen, terwijl we langs de mooie kust varen.

We gaan voor anker in de baai van het dorp Vaitahu. Langzamerhand beginnen al die vreemde namen vertrouwd te worden. Er staat een aardige surf tegen de kant aan en uiteindelijk doet ons dat besluiten om niet aan land te gaan. Er is ook nergens een makkelijke plek om met je dinghy te landen. Het geeft niet, want we hebben genoeg eten aan boord.

We liggen precies goed om de zonsondergang te kunnen zien.