We zijn even het zicht kwijt op de klok, maar eigenlijk had er waarschijnlijk alweer een uurtje af gekund. Doen we morgen, zodat we dan 13 uur achter lopen op Nederland. De keer daarna wordt het de datumgrens en lopen wij ineens op jullie voor. Het werd wel een keer tijd.Het halve windse feestje van de eerste dagen is inmiddels voorbij. De wind is gekrompen tot oost en we varen nu voor de wind. De fok staat te loevert (melkmeisje of zoals de Engelsen zeggen ‘wing-on-wing’) en dat gaat dit keer ook goed met Piet, onze onvermoeibare Hydrovane windvaanstuurinrichting aan het roer. Eerder liepen we dan regelmatig uit het roer en kon Piet het niet bijhouden. Dat kwam omdat het grootzeil soms even de fok afdekte en dan hield zij het niet bij. We hebben nu een dubbel rif in het grootzeil en een bijna volledig uitgerolde fok terwijl het windkracht 5 is. We gaan dan toch nog als de rook en Piet heeft het stevig onder controle. Nog 340 mijl naar Palmerston, maar we gaan er van uit, dat we ergens in de komende 24 uur met veel minder wind genoegen moeten nemen dus hebben we geen idee wanneer we daar zullen aankomen.