We wisten dat de wind niet aan zou houden. De gang is er dan ook goed uit.
In plaats van vrijdag zullen we pas op zaterdag in Palmerston aankomen. Dat
is eigenlijk niet ideaal, want op zondag mogen we daar waarschijnlijk niet
van de boot af. Dan gaat de bevolking van dat eiland naar de kerk; drie
keer. Misschien is dat echter ook wel veranderd. Er is veel meer veranderd
sinds de Elena vijf jaar geleden in deze buurt rond voer.
We zullen waarschijnlijk een dagje langer op het eiland moeten blijven dan
we oorspronkelijk van plan waren en die dagen beginnen te tellen. Het is
onze bedoeling om ongeveer 15 oktober in Nieuw Zeeland aan te komen. Daar
gaat de boot dan op de kant en in de verkoop en komt er een einde aan dit
geweldige avontuur. Niet meteen helemaal, want we gaan in ieder geval Nieuw
Zeeland nog heel uitgebreid bekijken, maar dan over land. De gedachte dat
deze reis zijn einde nadert is emotioneel. Het besluit om op te houden was
veel moeilijker dan de beslissing om te vertrekken.
Dat besluit namen we tijdens een zeiltocht op en neer naar Engeland. Eenmaal
terug van die trip wisten we, dat we wilden vertrekken en was dat de enige
focus. Alles stond in het teken van dat vertrek. Alle bezwaren er omheen
werden opgelost of weggewuifd. Het ging gewoon gebeuren. Die adrenaline
bleef lang door de aderen stromen, maar gaandeweg begonnen we ook dingen te
missen, echt te missen. Ook de levensstijl van de cruiser en de voortdurende
zorg om het reizen met je hele hebben en houwen begon te wegen en zo zijn er
nog een heleboel grotere en kleinere factoren, zoals het volledige gebrek
aan aandacht voor mijn boek ‘De Macht van Tien’, die begonnen te knagen aan
die duidelijke focus van voor het vertrek. Toch weten we dat we nog
regelmatig spijt zullen hebben als we dit leventje eenmaal vaarwel hebben
gezegd. Een tussenweg is er voor ons helaas niet.
We genieten van de laatste weken van dit gedenkwaardige avontuur dat ons nog
naar Palmerston, Niue, Tonga en het Minerva Rif zal brengen voordat we in
Nieuw Zeeland weer landrotten zullen worden. Donders, wat zullen we het nog
missen.