Nijoewéeee

Niue (Nijoewéeee) is een heerlijk eiland. Het is een zelfstandige land, met een eigen regering en volksvertegenwoordigers in het parlement, maar nauw aangeleund tegen Nieuw Zeeland. De munteenheid is dan ook de NZ$. Het land heeft nog maar een paar duizend inwoners. Driekwart van de bevolking heeft het eiland verruild voor Nieuw Zeeland nadat een grote orkaan heel grote vernielingen had aangericht. De kosten van de reparaties van de huizen konden niet worden opgebracht. Dat betekent dat er nu drie van de vier huizen leeg staan. Dat geeft de dorpen een beetje het uiterlijk van een ghost town, maar dat is ook het enige negatieve dat we over Niue te zeggen hebben. Het is hier mooi, met een geweldige kustlijn, rotsformaties, lava velden, grotten, spelonken met zoetwater meren en bovenal een ongelooflijk vriendelijke bevolking. Aardig zijn is hier levensstijl. Er is wel een gevangenis, maar die staat leeg. De bank is de slechtst beveiligde bank ter wereld. Er is geen geldautomaat. Iedereen gaat gezellig naar binnen door de enkelvoudige deuren en haalt geld op bij de lieve dames achter de balie. Geen loket, gewoon een balie, met daaronder houten laden waar het geld in zit.We hebben hier een scooter gehuurd, maar voordat we daar op mochten rijden, moesten we eerst ons Niueaanse rijbewijs halen; bij de politie. Gewoon ons Nederlandse rijbewijs laten zien, een foto laten maken, die werd afgedrukt op een keurig plastic rijbewijs. Het is ook geldig in Nieuw Zeeland. Het moet angstaanjagend zijn voor mensen die hier hun rijbewijs hebben gehaald om in Auckland te gaan rijden. Voor henzelf, maar ongetwijfeld ook voor de mede weggebruikers. Het geheel maakt een uiterst ongedwongen indruk.

Het hele leven is ongedwongen. Zo was de Internet winkel bijvoorbeeld gesloten toen wij aankwamen. De uitbater was op huwelijksreis. Niemand was er zeker van wanneer hij weer terug zou komen. Toen we er eergisteren langs kwamen op de scooter zagen we dat de winkel weer open was, zodat we eindelijk internet tegoed konden scoren (uitermate beperkt internet overigens). Wij waren onderweg met Toccata en iedereen stopte meteen en zette de scooter langs de kant van de weg; vier scooters in totaal. Langs de kant van de weg op de drukste kruising van heel Niue en dat tegenover het politie bureau. Dat was zelfs voor de goedmoedige agent, die ons de dag daarvoor onze rijbewijzen had verstrekt, iets teveel van het goede. Hij moet zich wel afgevraagd hebben aan wat voor idioten hij nu weer het recht op gemotoriseerde voortbeweging had verschaft. Hij deed even echt politie en bulderde: “Hey you can’t park there” en moest toen meteen ook lachen. Wij ook. Zo relaxed, zo onnozel.