Het is nog best een eindje varen naar de Marina en vóór we de rivier op mogen, moeten we aanleggen bij het dock van de douane, waar formulieren moeten worden ingevuld en alles goed wordt nagekeken. In de ijskast blijkt nog een vacuumverpakte bacon te liggen en ook de vacuumverpakte maiskolven worden weggegooid, evenals de aangebroken pot honing.

We varen de rivier op en zien de markante vorm van de Norfolk Pine tree.

De houtindustrie. Het ruikt lekker.

Even nog wat doen op het voordek. De gele pakken doen hun werk voortreffelijk na jaren werkeloos in de droge wetlocker gehangen te hebben.

Glooiende heuvels met afwisseld weide en bos. Het ziet er mooi uit.
Tim having fun.

Tonijnfabriek.

Boothuizen.

Skipper Pim die nog een klein stukje mag sturen.

We roepen de brugwachter op op kanaal 64. De brug is gemaakt naar het ontwerp van de traditionele vishaak van de Maori’s.

Erg mooie brug en de bewoners van Whangarei zijn er terecht erg trots op.

Achter ons vaart een boot, die ons later inhaalt. Het is de Stella Maris en als ze langszij liggen, roepen ze: “Goedemiddag!”. Grappig om hier zo verwelkomt te worden.

Als we aankomen in de Riverside Marina in Whangarei, staat de Rafiki crew klaar om onze lijnen aan te pakken. We drinken van de champagnefles van Tim, die hij aan boord had om zijn aankomst in Nieuw Zeeland te vieren en die hij nog van zijn gezonken boot af heeft kunnen halen. Na 12 dagen op zee, is het goed om weer aan land te zijn.

Sailingmates! Helaas staat Hanneke weer achter de camera.

Champagne, ook voor Nelly Rose, die ons veilig naar de andere kant van de wereld heeft gebracht!
Niet alleen een heerlijke zeilboot, maar ook een heel fijn huis!

De crew van Nelly Rose van het laatste stuk vanuit Tonga naar NZ.

Peter en Clodagh van de Rafiki.

Vanavond slapen we voor het eerst sinds tijden aan de wal in een motel. We gaan de boot helemaal leeghalen en klaar en schoonmaken voor de verkoop.  Rafiki doet hetzelfde en we zijn er erg druk mee, maar wel gezellig dat we het gezamenlijk kunnen doen.