We rijden in een uur naar de plek waar we gaan paardrijden. Het is overal lekker rustig. Het is zondag en de mensen zitten in de kerk. Het is een religieus volk. We passeren nogal wat van deze enorme varens; het zijn eigenlijk meer varenbomen.

Zouden ze dit zijn?

Een kraal.

Ja, ze waren het inderdaad en ze zijn nieuwsgierig wie wij zijn.

Rocco krijgt Hanneke en Lopez krijgt Pim.

Ze hebben een onderonsje…

Het wordt spannend, want we gaan rivieren oversteken.

We leggen de stijgbeugels kruislings voor het zadel en houden onze benen zo hoog mogelijk als we de eerste keer de rivier oversteken, maar Pim heeft al natte voeten. Nu begrijpen we waarom de paarden een plastic hoofdstel en singel hebben. Lastig fotograferen, als je zelf moet oppassen dat je laarzen niet vollopen…

Op weg naar de brug.

We gaan onder het hoogste gedeelte door. Zeg maar door de vaargeul.

Na iets meer dan een uur komen we bij de zee. Top!

Rocco heeft een elegant hoofd. Zijn moeder liep hier nog los rond in een wilde kudde.