We zijn bij Takapuna Beach op de noordkant bij Auckland, waar we met Renée ook al waren. Kopje soep aan het water in ons eigen huisje.

Geen idee dat deze planten ook bloemen krijgen. Groot en fijntjes.

Na ongeveer een uur rijden, zijn we in Hamilton. Daar bezoeken we een garage, omdat de remmen niet goed werken en er maar één gaspit goed werkt en de WC geen water doorspoelt.
Na een enorm vervelend contact met de verhuurder van onze campervan mogen we een nacht in een motel slapen, terwijl er gewacht wordt totdat hij zijn tweedehands remcylinder heeft opgestuurd. Het kost ons wel een dag, maar met slechte remmen door de bergen op het Zuideiland rijden, is geen optie. Road Runners Rental kunnen we in ieder geval bij niemand aanbevelen. De remmen zijn nu redelijk, maar de eigenaar vond het onredelijk, dat we het wc en gas probleem ook opgelost wilden zien. Sukkel.

Als we naar het motel lopen, komen we langs deze boom vol rode bloemen. Het blijkt de Nieuw Zeelandse Kerstboom te zijn. The pohutukawa tree.

Felle rode bloemen.

We komen erachter dat 10CC vanavond hier optreedt en weten kaartjes te bemachtigen. Zo hebben we toch een mooie avond!

Muzikaal gebouw! Het blijkt een grote muziekinstrumentenwinkel te zijn.

De brem staat in bloei, maar bovenop de bergen verderop ligt nog sneeuw.

Leuk om op zo’n plek je boterham te kunnen eten in je eigen campervan.

We hebben al heel lang geen sneeuw meer gezien en dan kun je van zo’n uitzicht echt genieten.

Even later rijden we langs ‘ white cliffs’. Over grote afstand afgesleten door de rivier die er onder langs loopt.

We eindigen de dag in Foxton, waar we verrast worden door deze molen. Het is totale decorbouw, maar toch doet het ons goed. Hanneke is tenslotte geboren in Kinderdijk, waar er 36 staan. Er schijnt ook een dutch market te zijn.

Er staat ook een leuke houten kerk.

We vertrekken de volgende dag pas nadat we een portie poffertjes hebben gegeten in ‘The Dutch Oven’. De poffertjes waren echt goed en de kokkin was blij toen we zeiden ‘You nailed making poffertjes’.

In de supermarkt staat deze kar klaar om donaties in te doen voor mensen, die het met kerst niet breed hebben. Mooi gebruik.

We komen aan in Wellington op het zuidelijkste punt van het Noordeiland. Ze noemen het Windy Wellington, want het is de meest winderige stad van de wereld.

We zijn een uur te vroeg en kunnen nog wat rondwandelen voor we straks deze open mond in rijden en drie uur lang aan boord zitten.