Het is onze trouwdag en we geven elkaar een dagje kayakken cadeau. We gaan eerst met een boot naar de overkant waar onze kayakken klaar liggen op een strandje.

Er ligt een cruiseship verscholen in de fjord alsof het een morene is.

Onderweg komen we een zeehond tegen. Hij zwaait zelfs.

We paddelen erop los en maken een flinke oversteek, waarna we mogen uitrusten en een kop koffie met sandwich krijgen.

We stappen heel voorzichtig uit, hoewel die dingen eingenlijk behoorlijk stabiel zijn. Het is gewoon laag bij het water en anders dan we gewend zijn.

Er komt een stel brutale eenden aan en een stukje van Hanneke’s sandwich verdwijnt in zijn bek.

De mevrouw van het amerikaanse koppel gaat snorkelen in dit koude water: 16* en duikelt een paar zeeegels op.

Zo zien ze er van binnen uit vóórdat de mevrouw ze rauw opeet. Zij liever dan ik. De vrouw gelooft in het eten van rauw voedsel. Haar man denkt daar heel anders over.

We leggen in totaal ongeveer 12 km af. We konden ‘s morgens wennen op stil water met nauwelijks wind. We moesten ons goed beschermen tegen de brandende zon.

Vóór ons vaart Libby, onze gids die ook honderduit vertelt over de bomen en dieren in de sounds. Erg leuk.

Op de terugweg is het water wat knobbeliger en hebben we wind en stroom tegen. Ondanks dat we dit voor het eerst doen en we spieren gebruiken, die anders nooit worden gebruikt, hebben we de dag erna geen spierpijn.